Manchester is bekend als voetbalstad, maar wie gaat er wel eens gewoon heen voor kunst en cultuur? Manchester is een ogenschijnlijk chaotische, rommelige stad. Wie zich ervoor openstelt, kan veel moois vinden. Wat Indipendenza wil weten: wat kom je tegen als je dwars door Manchester loopt?
1639 woorden / 9 minuten leestijd / Thema’s: Manchester, reizen, fotografie, alternatief, streetart / Vorm: fotoreportage met reisgidselementen / Copyright photo’s Indipendenza.nl
Noord-Engeland blijft toch een beetje een lastige bestemming voor veel reizigers als het niet om voetbal gaat. Sheffield, Leeds, Newcastle: minder bekende bestemmingen dan pak hem Londen of Oxford. Dat is zonde want er is veel te zien als je je niet blind staart op ‘mooi’ en ‘populair’.
Vind bijvoorbeeld maar eens een reisgids over Manchester. Je zal het moeten doen met een paar pagina’s in een gids over Liverpool. Bij het toeristenbureau in Manchester – een klein bureautje met een persoon achter de balie – vroeg ik om een wandeling langs industrieel erfgoed. Eerst werd peinzend gekeken, daarna een multomap geopend, gebladerd en daar zat een eenvoudig gemaakt A4-tje met een geschetst wandelingetje.
Dan maken we het maar zelf! Wij geven in dit artikel een paar must-sees en must-do’s voor de cultuurminnende reiziger die naar Manchester gaat. We lopen van noord naar zuid en ontdekken de stad via zijn cafés.
1. Dompel je onder in de oude industrie
Leftovers van de oude katoenindustrie van Manchester zijn op talloze plaatsen te vinden. Bijvoorbeeld rondom het Ashton Canal en de New Islington Marina. En in Castlefield. En soms lukraak in de stad zelf.
Het is een soort toeristenattractie waar de stad nog mee worstelt lijkt het wel: echt volop de aandacht krijgt dat verleden niet.
Met name de wijk Ancoats bevat veel industriële geschiedenis, met verbouwde pakhuizen en fabrieken. In de negentiende eeuw was het een florerende textielindustrie met fabrieken (‘mills’ in het Engels), de eerste industriële buitenwijk.
Na het sluiten van de fabrieken werd Ancoats een verpauperd stukje Manchester waar je liever niet kwam. Maar de afgelopen jaren is er flink in geïnvesteerd. Ook New Islington heeft een make-over gekregen. En er ligt nog een groot leeg terrein om te bebouwen. Lees meer over Ancoats industriële geschiedenis.
Het is een van de meest hippe plaatsen van de stad. Het One Cutting Room Square (Hood Street) is de centrale plek met bars en mensen die op straat zijn. Je vindt her en der leuke (maar vrij dure) fijnproeverswinkels verstopt.
Aan de noordkant is het nog wel wat verloederd, zoals dit beeld van Google Maps laat zien. Als je de transformatie van dichtbij wilt zien, kun je de Dantzic Street aflopen, waar het nog wel heel rauw is. Verpauperd industrie aan de ene kant van de spoorbrug versus nieuwe flats en een koffiebar aan de andere kant.
Aan de Ring road zijn diverse populaire cafés en restaurants. Jane Eyre aan de One Cutting Room Square is lekker lokaal en onmisbaar voor Charlotte Brontë-fans. Toch kies ik voor het fijnproeverszaakje Ancoats Deli, waar de lokale hardloopbevolking voor de ingang staat te keuvelen.
2. Geniet van de schoonheid van de lelijkheid van het Northern Quarter
Op naar de andere kant van de Ringweg: Northern Quarter. Northern Quarter is al jaren het kloppend hart van alternatief Manchester. Het is op zichzelf al een reden om deze stad te bezoeken, zeker voor liefhebbers van de muziekgeschiedenis van Manchester. Het is de meest creatieve buurt van de stad.
De wijk is wederom getekend door de vlugge opkomst van de textielindustrie eind negentiende eeuw. De katoenindustrie stortte in en de wijk kreeg te maken met een neergang in de jaren zeventig en tachtig, toen ook nog het winkelcentrum van Arndale opende. Lees meer over Northern Quarters geschiedenis.
Het Northern Quarter vond zichzelf in de jaren tachtig en negentig opnieuw uit als hub van alternatieve winkels, cafés, restaurants. En met creatieve mensen die op de goedkope huren af kwamen. Sinds 1982 bevindt zich hier bijvoorbeeld het vier verdiepingen tellende Afflecks, met meer dan zeventig alternatieve winkeltjes.
Je vindt er nu veel onafhankelijke platenzaken, designers, mode-ontwerpers, kunstboekhandels. Al is het echt onafhankelijke er volgens sommigen misschien wel een beetje af.
Toch is het echt een rauwe wijk met overal graffiti en verouderde panden. Er zijn gebouwen waar de planten naar buiten groeien. Naast alternatievelingen lopen er soms ook geestelijk ietwat verdwaalde personen rond.
Die rauwheid maakt het ideaal voor films. Een man die bij de Dale Street stond als portier begon spontaan te vertellen dat de wijk met zijn oude looks heel regelmatig wordt gebruikt als setting voor films en tv-series. Superheldenfilms, maar ook Peaky Blinders. En het is zelfs stadse stand-in voor het New York van de jaren veertig.
Een must-see zijn de straten Oldham Street en Tib Street. Ik was ook erg gefascineerd door het vervallen stukje Little Ancoats Street. Je vindt er ook het rustige en plezierige Manchester Craft and Design Centre, waar je ook prima kunt lunchen.
Als café is er zoveel te kiezen. Siop Siop bijvoorbeeld, getipt door een verkoopster, is een aantrekkelijke alternatieve bar aan Tib Street. Maar ook de koffie- en cakesbar Gran T’s Coffee House, dat aan de andere kant zit van het blok bij Little Ancoats Street. Het café is vernoemd naar de vriendelijke en positieve ‘Gran Taylor’, de oma van de huidige eigenaar.
3. Bezoek kunstboekhandels en kunstgaleries
In Manchester kan de kunstliefhebber genieten van een paar prima kunstboekenwinkels.
Bij Village Books (Oldham Street) vind je veel hedendaagse-kunstboeken uit de hele wereld. Niet de doorsnee boeken, het is behoorlijk alternatief. Ik viel voor een fotoboek over aparte wc’s in Japan.
In de kelder is er een expositieruimte. Deze keer kunst met stilettolaarzen van Meg Saoirse Williams.
Tijdens het boeken lezen was er nog een relletje buiten. Een jongen spoog pal buiten de winkel op de grond. Een passant nam daar zo aanstoot aan, dat hij hem schreeuwend terecht wees, waar hij ook nog eens de Tweede Wereldoorlog bij haalde.
Iets verder bij Unitom – vlakbij het gezellige Stevenson Square – hadden ze zeer schappelijke geprijsde fotoboekjes. Ik haalde er een paar. Een over Manchester en Salford in de jaren zeventig (Martin ‘O Neill) een ander met foto’s van graffiti uit het hedendaagse Londen (@decphotos):
Meer reguliere kunstboeken vind je in Waterstone’s in het Arndale warenhuis. Bekijk andere boekhandels op de website van Secret Manchester.
Alternatieve kunstgaleries vind je overal in de stad. Ik heb er twee bezocht.
Midden in het Northern Quarter heb je ESEA Contemporary (met Aziatische moderne kunst). Daar was het onderwerp Voicing the Archive. Vrijwel alles was audio. Soundtrack for a Silent Film van Lawrence Lek en An Imaginary Archive of Pitt Street van Hester Yang vond ik sterke bijdragen.
Bij Castlefield Gallery kwam ik wat aarzelend binnen omdat de expositie pas een dag later zou beginnen. Maar het was toch wel open.
De van oorsprong Belgische kunstenaar Mischka Henner een installatie met geluid en beeld. Elke blikseminslag ter wereld activeert drumgeluiden (in een donker zaaltje volg je de noten). Zo zorgt onweer voor een spontaan muziekstuk, dat je ook in je lichaam voelt.
Er zijn veel meer interessante galeries in Manchester en omgeving. Ik had wel naar The Withworth Art Gallery, Paradise Works en Paper gewild maar die waren lastig te bereiken. Check de website Secret Attractions voor meer tips.
4. Ervaar het volkse Manchester in Castlefield
In het zuiden komen we aan bij Castlefield,. Iets naar rechts is de universiteitsbuurt (Oxford Road) en het Manchester Museum, dat helaas niet makkelijk te bereiken bleek te voet.
Castlefield – ten zuiden van het drukke Deansgate – heeft verrassend veel te bieden voor bezoekers:
- Mamucium: een stukje Romeins erfenis
- Castlefield viaduct: verbouwd tot wandelgebied
- Pakhuizen en oude industrie
- Science and Industry Museum
Het Romeinse stuk is helaas vervallen. The Castlefield Viaduct is een mooie ervaring en je kunt fijne foto’s schieten rondom deze spoorwegbruggen. Altijd goed: meer groen in de stad en het hergebruik van unieke architectuur. Het lijkt alsof het wandelgebied de komende jaren nog gaat uitbreiden.
Bars? Dat is wat lastiger. Hier vind je vooral ‘volkse tenten’ waar jonge mensen flink los gaan. Wel een ervaring om een keer bij een van die tenten een drankje te gaan doen, zoals Dukes ’92. Met rustig etende families en cocktails drinkende jonge uitgaanders. Dit is het volkse Engeland.
5. Loop rond!
Tot slot is Manchester een ideale stad om gewoon rond te lopen en te kijken. En te fotograferen!
Manchester is geen georganiseerde stad. Het centrum is een lappendeken van verschillende buurtjes.
In het middenstuk vind je veel gewone winkels, het Central Retail District. Iets ten zuiden daarvan loop je een heel ander type wijk binnen: Spinningfields. Hoogbouw, banken, duurdere restaurants. Daar vlakbij zit de wijk St John’s, met het industriemuseum en Aviva Studio’s.
In het oosten bevind je je in de ‘hustle and bustle’ rondom het treinstation Piccadilly. Vlakbij zijn de kleine buurten Chinatown en Gay Village. Volg je naar het zuiden de Whitworth Street, kom je bij Oxford Road, First Street en ten slotte Castlefield.
Al deze buurten hebben hun eigen aantrekkelijkheden, wat goed past bij de ondergewaardeerde stad die Manchester is bij toeristen.
Er gebeurt veel, overal wordt driftig gebouwd. Geregeld een renovatie van een ouder gebouw maar ook enorme flats. En toch loop je hier en daar ook hele oude straten tegen het lijf, zoals deze kleurrijke steeg (Well Street). Met potten verf op de stoep heeft het iets van een ironisch, postmodernistisch kunstwerk:
De stad kan er een volgende keer zomaar anders uitzien. Dat geldt letterlijk voor een specifiek gebouw in de buurt van Castlefield: The Hotspur Press. Een van de oudste fabrieken van de stad, misschien wel de oudste, waar veel strijd voor is geleverd om te behouden.
Helaas is dit iconische gebouw in juni 2025 zwaar beschadigd door een brand. Het gebouw is dus niet meer te zien zoals op deze foto.
Bij welk café moeten we eindigen? Vlakbij Piccadilly vind je in een oude textielfabriek (Neptune Mill) een leuk en rustig café: Cotton. Ideaal voor als je naar het station gaat en nog een laatste slok koffie wil drinken in Manchester-sferen.
Daarmee zijn we aan het einde van deze improptu reisgids. Heb je plezier gehad aan dit gratis artikel? Overweg dan om de auteur met een kopje koffie te ondersteunen: