Over ons

Wat is Indipendenza? Wie zit erachter? Wat kun je verwachten als lezer? Deze vragen en meer wordt op deze over-ons-pagina beantwoord.

Wat is Indipendenza?

Indipendenza is in 2010 opgericht als een onafhankelijk cultureel webzine.

Waarom deze website?

Indipendenza.nl ben ik begonnen uit teleurstelling over hoe weinig kranten en bladen schrijven over cultuur. Dat wil zeggen mijn eigen interesses: kunst, literatuur, film, geschiedenis, fotografie. Het gaat meestal alleen over prijzen of beroemdheden en schandalen. Ik wil graag meer delen over cultuur.

In 2018 is de website compleet herzien en kreeg het de vorm die het nu heeft.

Kan ik je een mailtje sturen?

Graag! Feedback of complimenten, alles is prima.

Stuur je bericht naar info [@] indipendenza.nl. Liever via Instagram? Dat kan ook.

Wat onderscheidt Indipendenza?

Schrijven over cultuur kan lichtvoetiger, toegankelijker en smaakvoller dan je meestal ziet. Dure woorden zijn niet nodig. Zodat je ook mensen met minder achtergrondkennis in literatuur, kunst of geschiedenis kunt laten genieten.

Veel mensen ervaren teksten over kunst als te elitair en afstandelijk. Dat wil ik doorbreken. Ik schrijf voor álle lezers in een taal die iedereen kan begrijpen. Want cultuur is iets geweldigs om aan je leven toe te voegen en het zou zonde zijn als niet iedereen dat kan inzien.

Waar gaat het over?

Indipendenza gaat over letterlijk van alles, als het maar met cultuur te maken heeft. Ik haal overal inspiratie uit, zoals films, boeken, reizen, documentaires en internet.

Wat is de tagline?

Indipendenza is altijd nieuwsgierig.

Twee reservetaglines: We schrijven over verhalen waarvan je niet wist dat je ze wilde lezen. En: De kruimels van andere media zijn hele broden voor Indipendenza.

Wie zit er achter Indipendenza?

Dat ben ik: schrijver Bob van der Sterre. Het is een soloproject maar ik krijg adviezen, steun, tips en soms ook bijdragen van anderen.

Sowieso krijg ik hulp van personen die zo vriendelijk zijn om zich te laten interviewen, zoals Stella Braam, Margalith Kleijwegt, Carl Honoré, Philip Matyszak, Yasmijn Jarram en Elif Rongen-Kaynakçi. En daarnaast de vele kunstenaars die ik heb gesproken voor artikelen.

Wat kan ik als lezer verwachten?

De ene maand plaats ik op Indipendenza een longread over cultuur. Dat kan alles zijn. Meestal piekt iets mijn interesse en ga ik het vervolgens uitzoeken.

Soms zijn het bewerkingen van artikelen die ik eerder heb geschreven voor andere media.

De andere maand geef ik aandacht aan bijzondere literatuur die in het Nederlandse taalgebied is uitgegeven. Er is veel prachtigs uitgegeven dat soms – helaas – niet de aandacht krijgt die het verdient. Het lezen van en schrijven over deze boeken geeft mij veel plezier.

Wat maakt Indipendenza bijzonder?

Ik wil een verhaal vertellen zoals ik dat wil vertellen. Het zijn verhalen waar ik zelf een klik mee heb en die ik zelf zou willen lezen (als ze door iemand anders waren gemaakt).

Daarnaast probeer ik graag iets nieuws. Dat kun je het beste doen als je totaal onafhankelijk bent. Vandaar ook de naam van de website: het Italiaanse woord voor onafhankelijkheid.

Zijn de artikelen gratis en zo ja waarom?

De artikelen zijn gratis (hoera)! Er is geen paywall. Ook hierin is de website onafhankelijk.

Ik doe dit om mijn passie voor cultuur te delen. Dat is volgens mij belangrijk voor de mensheid. Cultuur is iets waar je als mens gelukkig van wordt.

Steunen kan. Bijvoorbeeld met een kop koffie.

Wat zijn longreads?

Longreads is niet alleen een artikel dat wat langer is dan gemiddeld; het betekent ook dat je langer bezig bent met een artikel. Je doet onderzoek, dus leest en spreekt mensen. Maar het gaat ook om dat je schrijft in een prettige, rustige schrijfstijl.

Ik zie dat als ‘slow journalism’. Daarom doe ik maar een artikel per maand. Ik streef naar duurzame teksten die een tijdje mee kunnen.

Oké, wat is slow journalism dan?

Voor mij is Slow Journalism:

  • Je laten leiden door je eigen nieuwsgierigheid.
  • Alles uit een onderwerp halen.
  • Een verzorgde en aantrekkelijke schrijfstijl.
  • Research doen naar achtergronden.
  • Gebruik maken van eigen beeldmateriaal.
  • Als het kan mensen interviewen.
  • Ideeën verzinnen die echt interessant zijn in plaats van vullers.

Zie de video hieronder voor meer uitleg.

Kan het beter?

Ja. Ik ben niet altijd tevreden. Dat zou ook vreemd zijn: er zal altijd ruimte voor verbetering zijn. Soms is het hebben van deze principes bijvoorbeeld net iets te lastig om te combineren met een privéleven en een baan. Het ene artikel is beter uitgewerkt dan het andere. Ik leer in elk geval van ieder artikel en daag mezelf uit telkens weer iets te verbeteren. Kleine stapjes…

Waarom begint ieder artikel met een vraag?

Dat maakt het concreet voor mezelf. Hoe concreter, hoe beter. Dat heb ik geleerd van YouTuber Vsauce. ‘Aan de video’s kun je zien waar ik de afgelopen weken mee bezig ben geweest,’ zei hij een keer en dat herken ik heel goed.

Zijn deze longreads journalistieke artikelen of essays?

Een terechte vraag.

De longreads over cultuur kúnnen journalistieke achtergrondartikelen zijn, reportages of reisverhalen. Zoals het stuk over de slow-beweging, de limes-route, het interview met Stella Braam of over Italiaanse ijssalons in Nederland.

Soms hebben de teksten meer meningen en zijn het in feite korte essays. Zoals het stuk over Robert Altman of over giallofilms. Daar komen meningen in voor van de schrijver en die zijn niet objectief of journalistiek (hoewel recensies en columns ook journalistieke vormen zijn). Als dat zo is, staat bij de intro: kort essay.

Daarnaast schrijf ik ook om de maand over een bepaald boek: dat is een combinatie van essay en biografische feiten.

Is het verwarrend om zowel essays als journalistieke stukken te schrijven?

Dat gaat vanzelf. Ik heb intussen geaccepteerd dat mijn talent ergens in het midden zit.

Wat is je schrijfstijl?

Ik schrijf altijd kort en bondig. En besteed vervolgens veel tijd aan het slijpen aan de teksten. Elke zin telt. Je bent in feite nooit uit-geëdit.

Altijd vraag ik me af of ik iets niet simpeler kan uitleggen. Meestal kan dat wel. Ik heb dat geleerd van de schrijvers Kurt Vonnegut en Karel van het Reve.

Waarom maak je grapjes in teksten?

Serieuze teksten mogen best wat entertainender zijn om te lezen. Dat is misschien minder journalistiek verantwoord, maar dat past wel bij mij.

Ik geloof sowieso in een journalistiek vanuit de persoon, wat je ook steeds meer in de journalistiek de laatste jaren ziet. Als opgeleid journalist stoorde het me altijd dat je jezelf als mens opzij moest zetten, terwijl wat jou jou maakt, ook bepaalt hoe je naar informatie kijkt.

Wat schrijf je zoal over literatuur?

Ik schrijf stukken over (doorgaans) minder bekende schrijvers. In die artikelen introduceer ik de schrijver, leg ik uit wat ik er bijzonder aan vind en laat ik verder vooral de schrijver zelf aan het woord.

Het gaat om liefde voor literatuur – en die krijg je vooral door de literatuur zelf. Het zijn geen ingewikkelde analyses of interpretaties, daar heb ik zelf ook nooit van gehouden.

Waarom kan ik geen comments plaatsen?

Comments op websites zijn broedplaatsen van spam en dat wil ik de lezers niet aandoen. Het moderaten ervan is te veel werk. Daarom heb ik die functionaliteit uitgeschakeld. Wel kun je contact maken en eventueel feedback geven op andere wijze.

Kan ik je steunen?

Ik heb geen Patreonsysteem. Je kunt me steunen met een simpel kopje koffie:

Q&A PORTFOLIO EN CV

Wat is je cv?

  • Begonnen op mijn vijftiende als tijdschriftenbezorger. Je leert de vreemde telling van huisnummers in Amsterdam kennen bij het bezorgen van Libelles, Panorama’s en Elseviers.
  • Aan de slag bij een groot callcenter aan de Keizersgracht. Administratief werk bij het Vondelpark, pakjes inpakken in een postkamer in Amsterdam-West, toeristen fotograferen bij wassen beelden, pakjes inpakken bij een platenzaak.
  • Ik studeerde ondertussen journalistiek en dus was de volgende stap hardcore journalistiek werk. Alsmaar op pad, mensen interviewen en artikelen schrijven met pittige deadlines. Van een lekkage in een kelder naar een persconferentie van de taxicentrale.
  • Interessant maar mijn liefde ligt niet bij nieuws, maar bij cultuur. Die liefde leidde me toch naar het boekenvak. Een vrolijke tijd met vrienden als collega’s.
  • Ondertussen werk ik een poos in de overheidscommunicatie. Via e-mails, telefoongesprekken legde ik uit wat de overheid voor burgers doet. Dankbaar werk. Met wat empathie kun je mensen soms enorm blij maken.
  • Tegenwoordig doe ik dat als contentspecialist. Hoe kun je met teksten en beeld mensen zo goed mogelijk informeren over wat de overheid doet? Een interessante vraag. Ik ben me steeds meer gaan bekwamen in interviewen.
  • Creatief schrijven bleef op de achtergrond sluimeren. Ik schrijf artikelen voor diverse opdrachtgevers, zoals Planeet Cinema, Jegens & Tevens en InDeBioscoop. Rode draad = cultuur. Met passie schrijven over ijssalons, mooie lettertypen en filmfestivals. Iets nieuws is mijn eigen uitgeverijtje: De Satiricus Uitgeverij.

Heb je een portfolio?

Een aantal artikelen van stukken die ik voor anderen schreef:

Sommige websites waar ik voor heb geschreven, zoals Moviegids.be en Pandora magazine, zijn offline gegaan.

Aan welke publicaties heb je meegewerkt?

  • Fotoboek ijssalon Florencia: huiskamer van de stad; uitgeverij Vrijdag; Den Haag, 2015 (teksten). Beschrijvingen van en interviews met bezoekers van de beroemdste ijssalon van Den Haag. ISBN 9789460013584
  • Amba of de kleur van rood; uitgeverij Xander; Amsterdam, 2015 (geholpen met de vertaling). ISBN 9789401603997
  • DH ///; Uitgeverij Stroom; Den Haag, 2013 (artikel over opleiding Type & Media)

Wil je voorbeelden van mijn werk in de professionele communicatie? Stuur een mail naar info [a] indipendenza.nl. Of zoek me op via LinkedIn.

Hoe zit het met Uitgeverij De Satiricus?

Uitgeverij De Satiricus is een work-in-progress. Hopelijk is daar de komende jaren meer tijd voor. Het helpt als meer mensen ons steunen. Dat hoeft niet door Patreon, maar door gewoon even rond te kijken! Bekijk de informatie over de uitgeverij. Samenwerken? Stuur een mailtje!

Wat zijn meningen van anderen over jouw werk?

Perswoordvoerder Grom.it:
I really thank you for sending us the article, it’s very cool and, as far as I could read via Google Translate, it seems one of the best ever written about Grom (and we boast newspapers like The New York Times and Le Monde in our press review 😉 ).

Maurits van de Laar van Galerie Maurits van de Laar:
Ik heb je stuk meteen gelezen, leuk dat je de wisseling van perspectief en benadering bij de kunstenaars goed en op een natuurlijke manier beschrijft. Ik ga het direct delen op Facebook.

Hans Dewijngaert van Planeet Cinema en Schokkend Nieuws:
Bedankt voor de immer interessante rubriek Camera Obscura!

Kunstenaar Erik Pape:
Dank voor het mooie en sfeerrijke artikel in Jegens & Tevens.

Kunstenaar Karin van Pinxteren:
Wat een ontzettend mooi stuk, prachtig! Dankjewel voor het componeren, want zo kun je het wel noemen.

Curator en grafisch ontwerper Bertine Colson:
Dankjewel! Je hebt de tentoonstelling goed bekeken. Dat doet me goed.

Ruben Baart van festival FIBER:
Dank voor het mooie stuk! Boven verwachting dat je zo inhoudelijk het thema en bijbehorende kunstenaars tot leven wekt. Erg blij mee.

Casper Postmaa over het boek Florencia, huiskamer van de stad:
Het boek laat ook de clientèle aan het woord door middel van heel herkenbare en lichtvoetige stukjes van Van der Sterre en Vermij over de Carmiggelt-achtige gesprekken die zij in de zaak opvingen of zelf voerden.

Mariette Maaskant, Hoofd Communicatie Kunsthal Rotterdam, naar aanleiding van Sovjet-design:
Wat een ontzettend leuk artikel heb je geschreven. We gaan dit direct delen op onze social media kanalen.

Heb je nog leuke tips?